BORYSTHENES

I.

BORYSTHENES

fluv. Scythiae, secundum Istrum omnium maximus ad 600. stadia navigabilis, in cuius ostio ingens vis salis suâ sponte nascitur, et ingentia cete spims carentia reperiuntur. Herodot. Plin. l. 4. c. 12. Strabo, Solin. c. 20. Pompon. l. 2. c. 1. et Marcian. Hesych. Βορυςθένης, ὁ Ε῾λλήςποντος, ἐςτὶ δὲ ποταμός. Danaster Iornandi, Danastus Ammiano Marcellino. Dnieper Lud. Decio, Nieper Mercatori, Brisna Leunclavio, Beresina Peucero, Dnester et Nester Martino Cromero. Sed Nieper Naparis est Herodoto; Nester est Tyras, qui inter Borysthenem et Danubium fluit. Beresina itaque per Lithuaniam fluens, et Naparin excipiens (in cuius nomen transit) Borysthenes est, cum monte et urbe cognomine, annô 3. post captam Troiam condita, apud ostia illius. Populi Borysthenitae Herodoto, Boristhenidae Propertio, l. 2. El.

7. v. 18.

Glorta ad hibernos lata Borysthenidas.

Ovid. Pont. l. 4. El. 10. v. 53.

Cumque Borysthenio liquidissimus amne Dryaspes.

Dionys. v. 311.

Η῟χι Βορυςθένεος ποταμοῦ τετανυσ μένον ὕδωρ

Μίσγεται Εὐξείνῳ, κριοῦ προπάροιθε μετώπου,

Ο᾿ρθὸν ἐπὶ γραμμῇ, κατεναντία Κυανεάων.

Ubi Montanus: Si Dionysium cum Ptolemaeo et aliis Geographis conciliare velimus, non hoc ad Agathyrsos solos, qui versu praecedenti ultimô nominantur, referendum, (ii enim ex Ptolemai sententiâ a Borysthene satis remoti, et eos ipse Dionysius v. 319. iuxta mare glaciale locat) sed intelligendum est per gentes modo confusius reciatas Borysthenem ferri, (apud Neuros enim oriri Plinius et Mela testantur) unde in Meridiem delatus recta adversus Ponti fauces, ubi Cyaneae petrae, Euxino miscetur, ut vere Dionys. Eosdem tamen Agathzrsos opinari potuit Dionys. et Borystheni et mari glaciali vicinos fuisse, ut mox indicabitur, quô quidem nomine veteres Balticum sinum intelligunt, sed sinum fuisse ignorârunt. Vide Stephan. in Βορυςθένης. Fluv. Poloniae praecipnus, oritur in Moscovia et Smolensko, Orsâ, Mohiloviâ, et Rahaczoviâ, Lithuanieis urbib. rigatis: auctus fluviis variis, per Volhiniam superiorem labitur iuxta Kioviam et Circassium urb. et in mare Nigrum se exonerat, prope Oczacoviam, quae alias etiam Olbia et Borystenes dicta. Baudrand.

II.

BORYSTHENES

nomen equi, quô Hadrianus Imperator ad venandum usus est, cuique mortuo sepulchrum exstruxit. Dio, τῆς δὲ περὶ τὰς θήρας ςπουδῆς αύτοῦ καὶ ὁ Βορυςθένης ὁ ἵππος, ᾧ μάλιςτα θηρῶν ἠρέςκετο, σημεῖόν ἐςτιν. ἀποθανόντι γὰρ αὐτῷ καὶ τάφον κατεςκέυασε καὶ ςτήλην ἔςτησε καὶ ἐπιγράμματα ἐπέγραψε. Eius autem ad venandum propensionis, et Borysthenes equus, quô maxime in venatione utehatur, signum est. Huic enim mortuo et tumulum condidit, et columnam erexit, et epigrammata ei inscripsit. E quibus hoc hodieque exstat,

Borysthenes Alanus,

Caesareus veredus,

Per aequor et paludes,

Et tumulos Etruscos,

Volare qui solebat,

Pannonios nec ullus

Apros eum insequemem

Dente acer albicanti

Ausus fuit nocere,

Vel extimam salivâ

Sparsit ab ore caudam,

Ut solte evenire:

Sed integer iuventâ

Inviolatus artus,

Die suâ peremptus

Hoc situs est in agro

ex recensione Salmasii, cuius versionem Graecam vide Not. ad Spartian. in Hadriano. c. 20.

III.

BORYSTHENES

oppid. ab Olbiopolitis, qui Graecierant, aut certe Graecis mixit; vel potius a Tauroscythis Barbaris vel Scythis, vel Gotthis sive Getis, habitatum, Dio Chrysost. Ptolemaeo Olbia et Borysthenes sive Βορυςθενὶς duo sunt unius oppidi nomina: aliter quam tradit Plinius. Lege omnino Dionis Sermonemτὸν Βορυςθενητικὸν Salmas. ad Capitolin. in Antonino Pio c. 10. Strabo a Milesiis conditum, et prius Olbiam, postea a fluvio cognomine, de quo mox, denominatum tradit. Vide eum l. 7. et infra Olbia.